Η ονυχομυκητίαση προκαλείται στις περισσότερες περιπτώσεις από νηματοειδείς μύκητες, τα λεγόμενα Δερματόφυτα.
Εάν το προσβεβλημένο νύχι δεν αντιμετωπιστεί σωστά, υπάρχει κίνδυνος ο μύκητας να το καταστρέψει εντελώς αλλά και να επηρεάσει τα γειτονικά νύχια. Κάτι τέτοιο, πέρα από το γεγονός ότι δημιουργεί μία αντιαισθητική όψη, μπορεί επίσης να προκαλέσει σημαντικό πόνο και να επηρεάσει το περπάτημα.
Ο κίνδυνος μιας μυκητιασικής νόσου γενικά αυξάνεται με την πάροδο των ετών: Στους ηλικιωμένους υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που τους καθιστούν πιο ευαίσθητους στη μόλυνση. Οι διαβητικοί διατρέχουν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο, επειδή πολύ συχνά συγκεντρώνουν συνδυασμό παραγόντων κινδύνου: εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, προβλήματα κυκλοφορίας του αίματος στα κάτω άκρα και αισθητηριακές διαταραχές, οι οποίες, για παράδειγμα τους εμποδίζουν να αντιληφθούν τραυματισμούς που μπορούν να αποτελέσουν πύλη εισόδου για μύκητες.
Οι αθλητές επίσης ανήκουν στην ομάδα ατόμων που κινδυνεύουν τόσο εξαιτίας της συχνής επαφής τους – με πιθανούς φορείς μυκήτων π.χ. σε κοινόχρηστα ντους και αποδυτήρια όσο και εξαιτίας της χρήσης αθλητικών παπουτσιών που ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων.
Συμπτώματα
Ο μύκητας αρχίζει συνήθως από το μπροστινό άκρο του νυχιού. Από εδώ, εξαπλώνεται σε ολόκληρη την πλάκα των νυχιών και αλλάζει τη δομή του υλικού τους.
Τα τυπικά συμπτώματα του μύκητα των νυχιών είναι
- Ευθραυστότητα των νυχιών
- Λευκές ραβδώσεις ή κηλίδες
- Υπόλευκο έως κιτρινωπό-καφέ αποχρωματισμό
- Πάχυνση της πλάκας των νυχιών
- Φλεγμονή
Εφόσον επηρεάζεται μόνο το επιφανειακό στρώμα και λιγότερο από το ήμισυ του νυχιού, η λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί εξωτερικά με βάμματα και βερνίκια νυχιών που περιέχουν αντιμυκητιασικούς παράγοντες. Ωστόσο, εάν οι μύκητες έχουν διεισδύσει βαθύτερα στο νύχι, απαιτείται σθστηματική θεραπεία με δισκία ή κάψουλες.
Ο δερματολόγος είναι αυτός που θα κάνει την επιλογή του κατάλληλου παρασκευάσματος με βάση τα αποτελέσματα της καλλιέργειας, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο μύκητας.